Şimdik yarın 14 Şubat.Literatürde "sevgililer günü" adı altında geçen sevimsiz bir gün bence.Ya sevgilin,karın,eşin varsa her gün en özeldir,her gün senindir.İlla tek bir gün de millete hava atmak maksatlı mı kullanmak gerekir o günü?Şimdik sonuçta olan var olmayan var,sevgilisi olan tüm hemcinslerim maşallah bu günü gösteriş ve hava atma bayramı şeklinde kutlar.Sevgilisi,kocası iş yerine çiçek yollar,bunlar aman bir süzülür bir süzülür,adeta o güller,çiçekler,inekler gözlerin taa içine kadar sokulur,sevgilisi olmayan zavallılar hasetle iç çekerek melül melül bakarlar.Ama bence en fenası "öküz"diye tabir ettiğimiz erkeklerler ile beraber olan zavallı dişiler.Bunların sevgilileri" ammmmaannnn ne gülü çiçeği be,şimdik kim alacak,hem benimki beni bilir o tarz beklentiler içine girmez nasılsa" diye düşünürler ve kızları diğer dişilerin önünde 178536 adım öne geçirecek,milleti çatır çatır çatlatma zevkinden mahrum edecek lanet çiçekleri göndermezler.
Bir de daha da patetik durumda olanlar var,bunlar da "kendi kendine çiçek gönderen ultra zavallılar topluluğu".Yani sonuçta gerçekten de bu lüzumsuz günü önemli arz edip kutlayanlara lafım yok,kutlu mutlu olsun ama kalıbımı basarım ki kadınların %98 civarı bu günü diğer kadınlara hava atıp,çatır çatır çatlatma günü olarak kullanırlar.
Sevgilinizi üzmeyin erkekler,alıverin bir gül-ama burada bence en önemli nokta o gülleri kadının iş yerine göndermektir,çünkü asıl hava atma mekanı orasıdır,sevinsin kızlar.Hem sevinen kişi sonra sizi de sevindirir:))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder